Pokój Życzeń

Nagły napad Chrisa zdziwił Julkę, ale to było pozytywne zdziwienie. Na razie nie robił nic złego. To było przyjemne. Juliet nie pozostawała dłużna od razu oddawała pocałunki w szyję i ogólnie wszędzie. Wolała jednak jego usta, które cuchnęły alkoholem, ale nie aż tak mocno by to przeszkadzało.
Odciągnęła jego usta od siebie i swojego ciała. Jej usta i jego usta złączyły się w namiętnym pocałunku. Usta Juliet lekko się rozchyliły w promiennym uśmiechu.

Musiał odetchnąć. Odczepił się na kilka sekund od Juliet, żeby złapać oddech. Sięgnął na stół i dokończył piwo. Została jeszcze tylko jedna butelka, ale nią zajmie się potem Cieszył się, że ona się cieszy. Nic tak nie cieszy, jak radość partnera, prawda? Chris to osoba, którą bardzo trudno jest zadowolić. I tak już chyba zostanie do końca. Jednak czy ktoś powiedział, że bycie wymagającym to wada? Z jednej strony zaleta. Tak samo jak nieufność. Z jednej strony dla innych to źle, ale dla samego siebie to bardzo korzystne.
Leżała teraz na nim tak po prostu. Musiał to jakoś wykorzystać... objął ją ramionami w ten sposób, że obie jego dłonie spoczywały na jej... pośladkach.

Juliet zdziwiona spojrzała na swoje pośladki, a na nich były dłonie Chrisa. Uśmiechnęła się, ale nie zastawiła bez komentarza.
-O Chris od kiedy masz takie zachcianki? - spytała i przyłożyła swoje usta do jego ciepłych i miękkich ust.
Boże! Gdyby teraz ktoś wszedł do pokoju. Ale by była heca! Na stoliku butelka piwa na pięknym dywanie dwójka dzieciaków bawiących się w dorosłych. Nie no świetnie.
Co ten alkohol robił z ludźmi? Chris bynajmniej nie był sobą, alkohol go odprężał i wyłączał logiczne myślenie... W tej chili to chyba dobrze, tak bardzo dobrze.

- Od teraz - odpowiedział, odrywając się od jej ust. Był gotów teraz na wszystko. Niby odrobina alko a jemu wali na głowę jakby był po co najmniej szóstym browarze.
I teraz znów zapragnął czegoś więcej. Zaczął powoli, stopniowo wsuwać palce a po chwili już całe dłonie po jej spodnie. Żeby potem ułożył tam dłonie i napawać się czuciem jej miękkiej, delikatnej skóry.

O, Boże Chris oszalał, to było pewne. Juliet nie wiedziała co ma zrobić. Więc nic nie zrobiła. Tylko patrzyła się tępo w twarz Chrisa. Powinna uciekać? Zaczynała się już trochę obawiać Chrisa. Był teraz nie do opanowania. Mógł zrobić jej wszystko, nawet siłą.
Dziewczyna jednak nie zareagowała tylko dalej próbowała dostać się do ust Chrisa. Zobaczymy jak się rozwinie sytuacja. Być może jeszcze bardziej go prowokowała. Trudno..

- Nie bój się tego, co i tak nieuniknione... - powiedział, a zaraz potem pozwolił się pocałować długo i przyjemnie. Zaczął delikatnie ugniatać palcami jej pośladki. Przekręcił głowę na bok. Uśmiechał się do siebie. No, może do niej też, ale ona widziała teraz tylko bok tego twarzy. Kocham... - szepnął ledwo dosłyszalnie.

Juliet powoli zsunęła się z Chrisa. Co było nieuniknione? Dziewczyna teraz na serio się wystraszyła. Tylko czy ona przypadkiem tego nie chciała? Oczywiście, że chciała.
Dlatego teraz musiała mu dać jakiś znak. Tylko jaki?
Przysunęła się do niego tak blisko, że ich brzuchy się dotykały i kiedy tak namiętnie się całowali dziwnie się o siebie pocierały. Tak namiętnie, podniecająco. Na miejscu Chrisa Juliet coś by poczuła...
Nogi Juliet oplotły jedną z nóg Chrisa a ręce powędrowały kolejny raz dzisiaj pod jego koszulkę. Tym razem z rosnącego podniecenia Juliet prawie wbiła swoje pazury w delikatne ciało chłopaka na jego plecach.
-Ja tez kocham... - wyszeptała po chwili. Tak, tak usłyszała. Jej oddech już był nierówny a wdechy, które brała były szybkie i płytkie. Serce biło jak szalone.

Spodobała mu się nowa sytuacja. Ta była nawet korzystniejsza od poprzedniej.
Przyłożył obie dłonie do tej delikatnie mokrego brzucha i pocałował jej usta. W jego oczach widać było dzikość. No, nie dosłownie, ale można to było do niej porównać. Przesunął się niżej i w jednej chwili ściągnął z dziewczyny spodnie. Energicznie i szybko. Tak, wszystko zmierzało do TEGO.
- Juliet, pozwolisz? - spytał cicho, wracając na swoje miejsce i patrząc dziewczynie w oczy.

Juliet zaparło dech w piersiach. Czy mógł? Oczywiście, w jej głowie. Ale czy powie to głośno? Czy się odważy? W serialu teraz powinna być reklama..ale w prawdziwym życiu nie ma reklam.
-... Tak... - szepnęła tak cicho, że chyba sama siebie nie usłyszała. Zamknęła oczy. Bała się. Po chwili jednak coś się w niej zmieniło. Czego ma się bać?
-Tak! Możesz, możesz! Jestem pewna, a Ty? - krzyknęła.
Pocałowała Chrisa tak, że chyba prawie się udławił jej językiem, jeśli to możliwe.
Zdjęła jego spodnie i patrzyła prosto w jego oczy. Uśmiechnęła się promiennie. Teraz był gotowa!

Uśmiechnął się porozumiewawczo do Juliet. Hm, aż szkoda, że nie będzie tego pamiętał. Zdjął z niej resztę odzieży. Nie śpieszył się, po co? Nie przyglądał się częściom jej ciała, które stopniowo odsłaniał. Nie musi teraz, i tak się z nim spotka.
Siebie też musiał rozebrać, no tak. Zdjął z siebie swoje ciemnozielone bokserki i zabrał się do "pracy". (...) Używał do tego całej siły, która mu została po poprzednich wydarzeniach. W tym momencie był nad nią. Po chwili już nie wiedział, które ciało jest czyje, gdzie się kończy on a gdzie zaczyna ona. Wszystko było jedną, wielką, spoconą masą.

Juliet czuła się jak nigdy, ale było to przyjemne uczucie. Zawsze w takich sprawach powolny Chris teraz był naprawdę szybki. Kiedy się zaczęło dziewczyna była niesamowicie podekscytowana . To był pierwszy raz w jej życiu. Pierwszy, ale z chłopakiem, którego naprawdę kochała. Szkoda tylko, że alkohol musiał dodać mu takiego powera...
Jej spocone ciało wykonywało zgrabne, szybki i zdecydowane ruchy. To co się między nimi działo było piękne. Z jej ust co jakiś czas wydobywało się jedno słowo "Chris" wypowiadane cicho i z wielką namiętnością. Czasem stęki, a nawet krzyki podniecenia mąciły ciszę.
Juliet leżała pod Chrisem, na dywanie. Jej paznokcie wbijały się mimowolnie w skórę na plecach chłopaka. Będzie miał pamiątkę. Dywan był niesamowicie puszysty i miękki, więc leżało jej się jak na łóżku. Nagle jej oczy napotkały oczy Chrisa i posłała mu szeroki uśmiech, który wyrażał zadowolenie

Noc minęła niezwykle szybko. Sam akt trwał mniej niż pół godziny a zaraz po zakończeniu Chris zasnął kamiennym, zdrowym i mocnym snem. Był tak zmęczony, że nie ubrał się nawet. Rano obudził go straszliwy ból głowy. Spojrzał przed siebie. Kiedy odzyskał w pełni świadomość w pełni uświadomił sobie, że ma w swoich objęciach całkiem nagą Juliet. Był zdezorientowany. Okrywał go koc, którego pochodzenia tez nie znał. Leżał przez chwilę na miejscu i zastanawiał się co się właściwie stało. Wydarzenia wieczora składał powoli i stopniowo. Złapał się za głowę i tak leżał przez dłuższą chwilę, potem wstał pozbierał porozrzucane po Pokoju Życzeń ubrania i dość niedbale włożył je na siebie.

Julke obudził nagły ruch. Chris wydostał się z jej gorących objęć. Dziewczyna leniwie przetarła oczy. Patrzyła jak Chris się ubiera.
Nagle przypomniało jej się co stało się w nocy. Powróciły do niej wspomnienia, obrazy przesuwały się przed jej oczyma. Uśmiechnęła się. Poczuła błogość i spełnienie. Nie chciało jej się wstawać ani ubierać. Patrzyła na Chrisa z uśmiechem. Po tym co między nimi zaszło nie był dla niej już tym samym człowiekiem. Jej miłość do niego pogłębiła się. Był kimś wyjątkowym, unikalnym i najdroższym. Na nikim tak jej nie zależało. Dopiero sobota, mają dla siebie jeszcze cały weekend.
Juliet spostrzegła koc, który wymyśliła chwilę przed zaśnięciem, żeby nie było zimno, naciągnęła go na siebie.

-Boże, Juliet nie chciałem, byłem pijany, nie chciałem, wybacz mi. Ale ze mnie debil. Nie byłem świadom. Nie chciałem. nie mogłem tego zatrzymać. Wybacz, nie chciałem. Przepraszam, co teraz? - Chris zaczął chodzić po Pokoju Życzeń, wymachując rękoma, kręcić się w kółko. Patrzył na nią przerażony, jakby nie wiadomo czym.
- Juliet, nie chciałem Cię...zgwałcić. - mocno gestykulował. Bo komu nie skojarzyłoby się z tym, widząc nagą dziewczynę na podłodze, kiedy nie pamięta się nic?

Dziewczyna spojrzała na Chrisa szeroko otwartymi ze zdziwienia oczami.
-O co Ci chodzi? Jaki gwałt? - spytała, a po chwili się uśmiechnęła.
Podrapała się po głowie. Ah, ten Chris pewnie nic nie pamięta, a przynajmniej nie to, że sama chciała. Pamiętał, że za pierwszym razem nie chciała. Rzeczywiście mógł to sobie trochę źle skojarzyć. Co on myślał? Że ona dałaby mu się zgwałcić? Głupol...
Juliet owinęła się kocykiem dookoła, było jej widać nogi aż do kolan. Poprawiła jedna ręką włosy a drugą trzymała kocyk. Podeszła do Chrisa i szeroko się uśmiechnęła.
-Czy tak wygląda zgwałcona dziewczyna...Chris ja tego sama chciałam... - szepnęła i pocałowała go w usta, delikatnie.

- No...nie - wydukał chłopak, wreszcie uświadamiając sobie, że ma racje. Na prawdę... Zdziwił się delikatnie. tego wieczoru pamiętał tyle, że Ona nie chciała... najwyraźniej zdanie zmieniła później, ale jemu urwał się film. Szkoda.
- Więc my...? - spytał wskazując na miejsce na dywanie, gdzie niedawno się obudził. Nie do końca to było takie oczywiste. Objął dziewczynę ramieniem.

Juliet spojrzała na Chrisa z uśmiechem. Czyli nic nie pamiętał. Ha! Niech żałuje, było świetnie.
-To Ty nic nie pamiętasz? - zapytała zdziwiona. Nie mogła uwierzyć, że on nic nie pamięta.
-Tak, uprawialiśmy seks... i było na prawdę świetnie - dodała po chwili.

- O, mamo... - powiedział z uśmiechem. Nagle coś wpadło mu do głowy. Chciał się tym od razu podzielić z dziewczyną, ale zatrzymał się, żeby ją pocałować.
- Ale... bez? - spytał zaskoczony i zalała go fala strachu.
- Coś pamiętam bez obaw. Na przykład Twoje paznokcie w moich plecach - dodał, całując ją w płatek ucha. Tylko to było pod ustami

Nagle Juliet oniemiała. Czy oni się zabezpieczyli?
- Chyba...nie... - powiedziała po chwili.
- Ja nie wiem...Ty chyba nic...Boże!! - ostatnie słowo wykrzyknęła.
Co jeśli będzie w ciąży? Jak jej matka? Załamie się albo usunie ciążę. Tylko czy byłaby w stanie? Raczej tak. Przysięgała sobie i matce. Ale, przecież jest jeszcze nadzieja. Może akurat się nie udało?
- Ale wiesz...może nie...- "będę w ciąży" nie przeszło jej przez gardło.
- No co Ty, nic się nie stanie - powiedziała już spokojnie. - To niemożliwe - dodała.
Puściła Chrisa i bez żadnego wstydu zaczęła się ubierać. Po chwili miała na sobie wszystkie części garderoby.